Gastblogger Saskia | Gun schoenen een tweede ronde...en niet alleen schoenen!

Heerlijk op vakantie geweest, bergwandelen. Wat heel wat minder heerlijk zou zijn zonder mijn fantastische bergschoenen. Zeker 7 jaar oud zijn ze alweer, intensief gebruikt en inmiddels zijn ze in hun tweede ronde, en de derde is op komst.

Die dingen zien er zo langzamerhand niet meer uit. Oke ik zal eerlijk zijn, ze zagen er al heel snel niet meer uit. Ik heb ze vrij snel na aankoop ingesmeerd met een beschermend spulletje en daar werden ze eigenlijk meteen heel smoezelig van. Maar ik loop geen modeshows erop dus, dat maakt mij niet uit. Ze zijn ook enorm saai. Je hebt tegenwoordig ook hele kekke kleurige bergschoenen. Die van mij zijn niet kek en kleurig. Maar ze doen wat ze moeten doen en ze doen het goed.

Ik kijk graag naar nieuwe schoenen en wandelkleren enzo. Maar kom eigenlijk nog niet in de verleiding om nieuwe schoenen te kopen. Bergschoenen hebben, als ze goed zijn, speciale zolen die erop gemaakt zijn vervangen te kunnen worden. Dat heb ik met de mijne dus al eens gedaan. En binnenkort breng ik ze naar mijn favoriete outdoorwinkel die een eigen schoenmaker heeft, zodat de "stootranden" zoals ik ze maar noem, even goed gelijmd kunnen worden. Zolang de goretex waterdichte voering goed is, blijf ik erop lopen. En hopelijk zal ik ze dus ergens de komende jaren nóg eens laten verzolen. Ze lopen heerlijk dus zie ik er niet naar uit ze te moeten vervangen.


Die tweede ronde is er niet alleen voor bergschoenen. Er zijn tegenwoordig heel veel repaircafe's, waar je heen kan met je kapotte koffieapparaat etc. Er zitten vrijwilligers die vaak wel raad weten met zo'n ding. En mijn vriend heeft onlangs een goede dure wandelbroek laten  vermaken bij een naaister. Dat kost dan 2 tientjes. De winkel waar hij hem gekocht heeft levert daartoe ook (gratis) stukjes stof exact zoals waar de broek van gemaakt is. De broek was duur, maar uiteindelijk gaat hij wel zo lang mee dat dat het waard is.

Zelf ben ik ook best handig op de naaimachine. Dus toen een broekband van een andere broek te strak bleek te zitten (resultaat van "het goede leven";-) heb ik een deel daarvan vervangen door een stevige elastische band. Werkt, en het ziet eruit alsof het zo hoort al zeg ik het zelf!

Spullen, of onderdelen van spullen, hergebruiken doe ik ook graag. Daar moet ik wel mee oppasssen, want als het aan mij ligt bewaar ik ieder kledingstuk, stuk hout, raar metaal voorwerp, touw, etc, want je weet maar nooit of ik daar ooit nog...dit of dat mee ga doen.  En dan ziet mijn huis er al snel uit als een opslagplaats.


Ik merk, als ik wat duurdere spullen koop, die ook gerepareerd kunnen worden (veel dingen lijken tegenwoordig zo gemaakt te worden dat ze niet gerepareerd kunnen worden!) dat ik minder snel in de verleiding ze meteen te vervangen wanneer er iets mee is. En als iets heel goed doet wat het moet doen, dan raak ik er ook aan gehecht. Weer een reden om er niet zomaar afstand van te doen. Dat scheelt uiteindelijk wellicht geld, maar vooral ook afval.

Wellicht is het maar een druppel op de gloeiende plaat, als consument "bewust" proberen te kopen. Zo voelt het in ieder geval wel eens voor mij. Grote goedkope kledingketens wisselen continue van collectie, want dat blijft de klanten lokken. Veel van die kleren gaan niet lang mee maar dat maakt niet uit als het bijna niks kost. Maar zelfs dure kledingmerken hebben geen schone handen. Ik heb al meermaals gelezen dat dure merken hun overtollige voorraden laten vernietigen omdat het niet goed is voor het imago om ze in de ramsj terecht te laten komen. Soms word ik daar moedeloos van. Maar dit soort dingen kan ik niet beïnvloeden. Wat ik wel kan...naar de schoenmaker gaan!

Deze gastblog is geschreven door Saskia, 1 x per 2 weken schrijft Saskia een gastblog op zaterdag.