Aangereden door een auto

En opeens lag ik op de grond op een kruispunt. Terwijl ik op de fiets onderweg was naar het werk, werd ik aan gereden door een auto. De automobilist heeft het stopbord genegeerd, hij ging afremmen en fietsers hebben voorrang hij zag mij niet en gaf opeens weer extra gas en toen knalde ik met mijn fiets tegen zijn motorkap aan en knalde ik net mijn hele rechterzijde van mijn lichaam tegen de auto aan en viel samen met mijn fiets op de grond. In een flits is dit gebeurd en het gaat allemaal zo snel.

Na een aantal seconden lag ik op het kruispunt en reed de automobilist weg. Ik stond even daarna op, pakte de fiets en ging snel van het kruispunt af. Toevallig was er een verpleeghuis op 30 meter afstand en het was 06:40 toen het gebeurde en plotseling stond er een mede collega (zelfde stichting waar ik voor werk) opeens naast mij.

Ze ving mij gelijk op en vroeg hoe het ging en als ik pijn had ectera. Uiteraard veel schrik, pijn en emotioneel ging ik het verpleeghuis naar binnen. Huisartsenpost werd gebeld maar omdat ik geen schade gehad hebt aan mijn gezicht of organen was het geen spoed. Collega's vanuit deze locatie gevraagd om te bellen naar mijn eigen locatie en dat ik niet kom werken.

Ben netjes opgevangen en de automobilist die mij aangereden heeft was er ook nog. Samen met collega gekeken naar de schade aan mijn lijf. Schaafwonden rechterarm en benen, rechter enkel rood en dik, bovenbeen dik en rood, rechterbil en rug ook rood. Een behoorlijke smak dus. Emotioneel bleef ik nog steeds.

Een uurtje bijgekomen en ik werd uiteraard doorverwezen naar de huisarts in de buurt. Niets gebroken wel schaafplekken en de huisarts gaf aan dat alles beurs is, pijnstilling paracetamol stelde ik maar voor of ibuprofen gebruiken en koelen aldus de huisarts. Op dezelfde kruising was de huisarts ook al een keer aangereden.

Ondertussen is vriendlief gebeld en is snel vanuit Zuid-Holland naar Overijssel gereden. Heeft mij opgehaald en fiets achter in zijn werkbus. Weinig schade aan de fiets, mijn rugtas met verpleeguniform en allerlei andere spullen was kapot maat ik denk dat het de val wel iets gebroken heeft.

Het zitten en liggen gaat nu heel moeizaam, veel pijn aan rechterkant en rugpijn, ik zit nu rustig op de bank en terwijl ik dit typ is het nog maar 3,5 uur geleden dat ik ben aangereden. De schrik zit er nog in, emotioneel word ik nog wel van als ik er aan denk. En de komende dagen doe ik het rustig aan en het werken en zorgen van anderen daar denk ik nu niet aan. Eerst aan mijzelf denken en opknappen.

Vorige week donderdag is het allemaal gebeurd, al een week geleden nu, mank lopen is bijna over, continue lichte pijn heb in rug, nek en benen/heupen en heel stijf ben ik, verder gaat het goed. Heb geen enge dromen of nachtmerries, gelukkig maar. Het had allemaal veel erger kunnen aflopen. Morgen weer naar het werk bellen hoe het met mij gaat en als ik weer kan werken. Het weekend zou ik moeten werken en dan heb ik een dagdienst op zaterdag en zondag en maandag een avonddienst. Eerst maar even hemelvaart afwachten, langzaam aan knap ik op maar het duurt nog wel even voordat ik de "ouwe" zuinigeman ben.