Gastblog | Wel of geen bolide?

Twee weken geleden schreef ik dat ik al zeven jaar in dezelfde, kleine auto rijd. En dat ik gemiddeld per jaar 2500 km rijd met deze auto. Vorige maand moest mijn bolide voor een onderhoudsbeurt en een APK keuring naar de garage. Omdat ik het voertuig nieuw heb gekocht, bij een dealer die alleen dit merk verkoopt,  vind ik het prettig om daar alle beurten en keuringen te laten doen. Bovendien krijg ik bij een grote jaarlijkse  onderhoudsbeurt een jaar lang gratis pechhulp. Dat scheelt me een lidmaatschap bij de ANWB.

Bij het boeken van een beurt wordt ook altijd  naar de kilometerstand gevraagd. Die vul ik braaf in. Gelukkig heb ik in de jaren sinds de aankoop maar één keer de vraag gehad of ik het digitale  aanmeldformulier wel goed had ingevuld. Inmiddels weet de garage dat ik bijna alles fiets en mijn auto  nauwelijks gebruik. Vinden zij niet leuk natuurlijk,  want de kans dat ik een nieuwe auto aanschaf is erg klein. En dat is nu net waar ik het in deze gastblog over wil hebben.

Natuurlijk is een auto bezitten heel erg handig. Je kan in slecht weer droog naar je werk. Je kan met een auto komen op plekken waar je met het OV niet zo makkelijk of  helemaal niet  kan komen.  Je kan met de auto  ergens heel snel zijn. Je kan met de auto relatief veilig ’s nachts over straat, als  vrouw is dat zeker niet onbelangrijk. Je kan met de auto spullen vervoeren. Je  kan met de auto mensen meenemen. Allemaal voordelen van autobezit.

Ik fiets. Ik fiets veel. Ik doe bijna alles op de fiets. Ik vind fietsen lekker en leuk. Ik fiets in de regen in een regenpak naar mijn werk. In die tien minuten die deze rit duurt worden mijn schoenen nat, mijn bril een beetje, verder kom ik droog aan. Met de fiets kan ik in mijn omgeving  overal goed komen en is niets onbereikbaar. Ik ben in de stad op de fiets vaak sneller dan met de auto. Ik kom ’s nachts niet vaak alleen op straat, en als ik dat wel doe voel ik me op de fiets heel veilig. Ik heb twee flinke fietstassen, daar past veel in. Nee, er kan helaas niemand achterop.


Met mijn auto ga ik op visite bij vrienden en familie in andere gemeenten. Dit zou ik ook kunnen doen met de bestelbus van mijn man Georg.  Als ik ’s avonds uitga en de fiets is niet handig kan ik  een taxi nemen. We gaan met de bestelbus op vakantie. En eens per jaar met het  vliegtuig. Meerijden met anderen is ook vaak een optie. Kortom: als ik heel eerlijk ben heb ik geen auto nodig.
Wat te doen? De autoverzekering kost ongeveer 45 euro  per  maand. Dat is  - nog  steeds! -een allrisk verzekering. Dat geld heb ik.  Een gemiddelde  beurt kost 300 of 400 euro. Dat geld heb ik. Dure reparaties heb ik nog maar één keer gehad, dat kostte toen 500 euro. Dat  geld  heb ik. Tanken doe ik af en toe. Een volle tank kost ongeveer 45 euro. Dat geld heb ik. Als  ik de kosten bekijk is het best een behoorlijk bedrag per jaar,  maar ik kan het betalen. En voor het gemak én het  idee ‘even met de auto gaan’ wíl  ik het ook betalen.

Maar waar ligt de grens? Als  de auto ouder wordt komen er meer reparaties en wordt de auto steeds minder waard. Koop ik een nieuwe of rijd ik net zolang door met deze tot ie ‘op’ is? En wanneer de auto op is, wat dan? Terwijl ik deze vraag opschrijf realiseer ik me dat mijn omstandigheden dan misschien wel zijn veranderd en ik tegen die tijd pas kan beslissen of ik een nieuwe auto koop. En als ik er een koop  dan natuurlijk een elektrische, want ook het milieu speelt een rol bij deze beslissing.

Dus blijft  alleen de eerste vraag over: nieuwe kopen of huidige oprijden? Wat zou u doen?

Stella