Gastblog | Bespaarjaar 2020

Ik heb het eerder al aangekondigd: 2020 is voor mij weer een bespaarjaar. Inmiddels heb ik al twee  keer een bespaarjaar gehouden en wordt dit dus de derde keer. De eerste keer was in 2010/2011, van oktober tot en met september. De tweede was in 2015 en nu, vijf jaar later in 2020, doe ik het weer.

De aanleiding

In 2010 zocht ik leuk lesmateriaal voor een Engelse les met een klas 4e jaars mbo-ers. Op internet was ik nieuwsprogramma’s aan het bekijken. Het materiaal moest natuurlijk nieuwswaardig zijn en passend bij de belevingswereld van de studenten. Ik vond een Australisch journaal met daarin een item over de maand oktober die was uitgeroepen tot ‘Buy Nothing New Month’. Ik kende het fenomeen niet maar vond het een leuk idee. Omdat ik er een les aan wilde besteden had ik wat meer materiaal nodig en al surfend op het web kwam ik steeds meer informatie tegen en werd ik steeds enthousiaster over deze maand!

De les was een succes, maar behalve dat het een reeks nieuwe Engelse woorden opleverde, maakte het ook een stevige discussie los. Ik moet erbij zeggen dat dit een klas van 20 dames en 2 heren was. De dames waren bijna allemaal zeer onder de indruk en hadden het idee dat zij nóóit een maand lang niets nieuws konden kopen! Aan het einde van de les hadden we een afspraak: we zouden allemaal proberen om de rest van de maand mee te doen met  ‘buy nothing new month’.
 
Al na twee dagen kwamen de eerste meiden bij mij langs om te melden dat het niet gelukt was. En na drie weken hadden de meesten wel iets gekocht. Maar niet allemaal! Een paar studenten is het gelukt om een maand lang de hand op de knip te houden! En omdat ik ze had uitgedaagd was het voor mij logisch dat ook ik niets kocht! En dat lukte.  Ik vond het een enorme uitdaging en kreeg er veel lol in, zoveel lol dat ik na een maand besloot om het nog wat langer te  doen. Ik had inmiddels zoveel erover gelezen en was tot de ontdekking gekomen dat ik ook wel erg veel spullen (met name kleding) in de kast had. Zoveel dat ik ook echt wel zonder nieuwe aankopen de maanden door kon komen. Een paar maanden werden uiteindelijk een jaar. En het grappige was dat ik na dat jaar niet meteen weer aan het kopen ging. Winkelen zat niet meer in mijn systeem. En ik had ook nog steeds niets nodig.

De regels

Omdat ik in mijn bespaarjaar alleen op kleding (inclusief schoenen, sportkleding en accessoires) bespaar heb ik andere regels dan de afspraken die gelden bij ‘buy nothing new month’.
Ik neem me voor om een jaar langs geen nieuwe kleding te kopen. Daarnaast ga ik alle kleding die ik  heb dragen, ook de dingen waarvan ik weet dat ze niet zo lekker zitten, niet echt mooi meer zijn of anderszins niet (meer) voldoen. Deze dingen moet ik minstens 2x aan. Daarna mag ik beslissen of het een blijvertje is, of niet. Bij twijfel draag ik het dan nog een paar keer.
Dit doe ik als volgt: ik begin met al mijn jasjes en vesten, ik pak het eerste jasje of vest en dat is mijn basisstuk van die dag. Einde van de dag gaat het op een hangertje en hang ik het achteraan de rij terug. De volgende dag neem ik het volgende jasje of vest. Net zolang tot ik alle jasjes een keer heb aangehad. Dan komen de jurken en rokken en broeken. Op deze manier dwing ik mezelf alles te dragen maar maak ik ook telkens andere combinaties.  Bij het wisselen van de seizoenen komen er ook weer andere kledingstukken in de kast, maar het principe blijft hetzelfde.

In de loop van het jaar ga ik ook opruimen. Wanneer ik namelijk merk dat een kledingstuk kapot of versleten is, echt niet lekker zit of andere mankementen heeft dan gaat het weg, onder andere  naar de kringloop. Stukken die ik niet draag omdat ze niet lekker zitten geef ik meestal aan een collega, zij zamelt spullen in voor een project in het buitenland.  Zo ontstaat er in mijn kast een garderobe met dingen die ik draag en wordt er geen onnodige ruimte in beslag genomen.
Ook maak ik een verlanglijst. Er zijn altijd wel dingen die ik nodig heb of die vervangen moeten worden. Maar het is niet zo dat ik altijd alles van die verlanglijst ook koop. Soms kom ik erachter dat ik het toch niet zo hard nodig heb als ik dacht, of is de behoefte om het aan te schaffen er niet meer.
Omdat er in een jaar ineens iets kan zijn waar ik niet op gerekend heb geef ik mezelf een ‘noodbudget’.  Dit is een bedrag van 250 euro. Zo ben ik vorige jaar een regenjas kwijtgeraakt omdat deze uit mijn fietstas was gestolen. En omdat ik ook met regen op de fiets naar mijn werk ga is het een noodzakelijk onderdeel van mijn garderobe. Tot nu toe heb ik mijn ‘noodbudget’ niet ingezet, maar het is wel fijn om te hebben!

Aan het eind van het jaar hoop ik een stap dichter bij een ‘capsule wardrobe’ te zijn, want dat is nog steeds mijn streven. Tenslotte wil ik ook nog melden dat IK dit wil doen, en dat IK hier zelf voor kies, niemand hoeft medelijden met me te hebben, maar u mag er natuurlijk van vinden wat u wilt!

Zou u het kunnen, een jaar lang niets kopen?

Stella