Mijn smaak en geur is verdwenen

In verband met de coronacrisis kan ik op dit weinig bloggen op zuinigeman. Het (extra) werken in de zorg is prioriteit. Mijn financiën kan ik nog net bij houden, maar weinig tijd voor mijn blog en anderen dingen. Af en toe e-mail ik verhalen naar Stella, gastblogger op deze blog. Maar om jullie toch een beetje op de hoogte te houden deel ik hieronder mijn verhaal. Geschreven op 16 april 2020.

Ik had mijn smaak en geur verloren maar gisteren (15 april) kwam het een beetje terug en vandaag krijg ik ook meer smaak. Meer collega's hoor ik met smaak en geur verlies. 1 op de 3 mensen met deze klachten heeft corona. Ik had geen koorts de laatste dagen en ook nog niet gehad, maar 37.7 graden is het hoogste gemeten en toen had ik al een hele avond gewerkt. Maar je moet minimaal door werken tot 37.9 graden. Maar angstig is het wel als je je smaak en geur verliest. Met de angst van, proef of ruik ik nog wel over paar weken. Ik heb er twee weken last van gehad. Je hebt het niet gelijk door, het gaat langzaam en opeens is alle smaak en geur weg.


Heel veel dagdiensten en een avonddienst gehad. In 7 dagen tijd, 6 diensten gewerkt, meer dan 48 uur gewerkt. De afgelopen weken viel het werken nog mee. Normaal 24 uur per week dus deze week het dubbele. Meer dan 18 collega's zijn ziek en hebben klachten (koorts/hoesten) of zijn positief getest op COVID-19 virus en een aantal collega's zijn negatief. Meer dan 10 cliënten zijn overleden en zelfs 3 cliënten op 1 dag en ondanks alles blijft het nog steeds druk op alle afdelingen omdat wij allemaal andere taken erbij doen. Afwassen, was bij ingang halen, vuile was brengen naar de ingang voor familie, boodschappen lijstjes, videobellen veel contact met familie als iets op raakt of vervangen moet worden, desinfecteren van materialen en ga zo maar door.


Vrijdag nog werken en zaterdag + zondag vrij en dat hoop ik ook te houden. Terwijl het nu zo mooi weer is en zonnig zit ik het liefst in de tuin net als vele andere mensen die dat doen, maar de plicht roept. Probeer ik nog een blogje te schrijven voor zuinigeman. Maar dat staat op een laag pitje door de drukte. Volgende week weer drukke werkdagen 32 uur, maar het zal vast wel meer worden.


Corona testen word in de zorg nog steeds niet massaal gedaan. Ook als je als zorgmedewerker een eindelijk een test krijgt gaat het van je eigen risico zoals ik het vernam in de media, wel vreemd hoor. Er zijn heel veel lieve cliënten overleden, normaal rouw je en heb je verdriet als er 1 client overlijdt maar nu gaat het allemaal zo snel. Ik kan contact opnemen met een psycholoog, maar daar hebben wij nog geen behoefte aan, rouwen komt later, eerst zorgen voor de cliënten die er nog wel zijn!

Waar we echt behoefte aan hebben? Beschermende kleding, mondkapjes, haarnetjes en brillen. Preventief mag het niet gebruikt worden alleen voor corona cliënten na zoveel uur klachten vrij (48 uur dacht ik) dan worden positieve cliënten weer verzorgd door het reguliere team, onbeschermd hoor. Je werkt wel met angst en zoveel mogelijk afstand, al is dat natuurlijk moeilijk als je cliënten moet verzorgen die corona positief zijn, maar hersteld, dan sta je toch dichtbij. Het is helaas niet anders op dit moment.


Zoals de overheid het naar buiten brengt iedereen kan een corona test krijgen of iedereen moet beschermende kleding kunnen gebruiken dat gaat pas de komende dagen op gang komen.


Op dit moment word je geleefd, treinen, werken, treinen, douchen, warm eten nog eventjes brood smeren en van 19:00 tot 21:15 uur wat voor jezelf doen en dan om 05:00 uur weer de wekker. Weer een dag voorbij. Het gaat allemaal zo snel. En ondertussen ben ik jaloers op anderen die zitten heerlijk in het zonnetje in de tuin een boek te lezen, lekker relaxen of bezig zijn met het tuin onderhoud. Relaxen daar heb ik ook weer zin in. Even een weekje van 24 uur per week werken maar dat zit er nog eventjes niet in.